Sesje Rady Miasta
Urząd Miasta Zielona Góra
ul. Podgórna 22
65-424 Zielona Góra
ul. Podgórna 22
65-424 Zielona Góra
e-mail:
tel.: 68 45 64 100
fax: 68 45 64 155
tel.: 68 45 64 100
fax: 68 45 64 155
Strona główna
Od Grünberga do Zielonej Góry
Budynek świątyni to pierwotnie kościół ewangelicki Ogrodu Chrystusa, który wybudowano w latach 1745-48. Jego powstanie dopiero w XVIII wieku wiąże się z przejęciem Śląska z rąk katolickich Habsburgów przez protestanckie Prusy.
Budowla barokowa została wzniesiona na planie krzyża, z charakterystyczną szachulcową konstrukcją ścian oraz mansardowym dachem. Klasycystyczną wieżę wzniesiono w 1828 roku, wykorzystując do jej budowy m.in. cegły z rozbieranych murów miejskich. Wnętrze kościoła obiegają wsparte na słupach trójkondygnacyjne drewniane empory. Wśród elementów wyposażenia należy wymienić rzeźbiony w drewnie ołtarz główny z 1749 roku, ambonę datowaną na połowę XVIII wieku, kamienną rokokową chrzcielnicę z 1755 roku oraz prospekt organowy utrzymany w stylistyce barokowej z 1752 roku. Obecne, pneumatyczne organy pochodzą z 1906 roku. Innymi elementami wystroju wnętrz są liczne epitafia, wykonane z piaskowca lub kamienia, w zdecydowanej większości XVIII-wieczne.
Warto nadmienić, że wyposażenie kościoła było fundowane przez osoby prywatne oraz cechy rzemieślnicze. I tak świeczniki ufundowali młynarze i pomocnicy młynarzy oraz osoba prywatna. Ołtarz za godną kwotę 1100 reńskich talarów ufundowali sukiennicy, a ambonę młynarz z Krępy. Fundowane były również dzwony, większy przez magistrat, a mniejsze dwa przez członków miejscowej gminy ewangelickiej. Niestety nie wiadomo, gdzie je zawieszono, ponieważ potwierdzone informacje o wybudowaniu wieży kościelnej pochodzą dopiero z 1828 roku. Ówcześnie składki na wieżę były zbierane tak wśród katolików jak ewangelików oraz w okolicznych wioskach. W 1929 roku na wieży zamontowano zegar oraz powieszono dzwony: największy z XVIII wieku oraz trzy nowe w miejsce poprzednich, które zarekwirowano w czasie I wojny światowej.
Po II wojnie kościół został przejęty przez katolików, którzy na patronkę kościoła i parafii wybrali Matkę Bożą Częstochowską.
« powrót
Budowla barokowa została wzniesiona na planie krzyża, z charakterystyczną szachulcową konstrukcją ścian oraz mansardowym dachem. Klasycystyczną wieżę wzniesiono w 1828 roku, wykorzystując do jej budowy m.in. cegły z rozbieranych murów miejskich. Wnętrze kościoła obiegają wsparte na słupach trójkondygnacyjne drewniane empory. Wśród elementów wyposażenia należy wymienić rzeźbiony w drewnie ołtarz główny z 1749 roku, ambonę datowaną na połowę XVIII wieku, kamienną rokokową chrzcielnicę z 1755 roku oraz prospekt organowy utrzymany w stylistyce barokowej z 1752 roku. Obecne, pneumatyczne organy pochodzą z 1906 roku. Innymi elementami wystroju wnętrz są liczne epitafia, wykonane z piaskowca lub kamienia, w zdecydowanej większości XVIII-wieczne.
Warto nadmienić, że wyposażenie kościoła było fundowane przez osoby prywatne oraz cechy rzemieślnicze. I tak świeczniki ufundowali młynarze i pomocnicy młynarzy oraz osoba prywatna. Ołtarz za godną kwotę 1100 reńskich talarów ufundowali sukiennicy, a ambonę młynarz z Krępy. Fundowane były również dzwony, większy przez magistrat, a mniejsze dwa przez członków miejscowej gminy ewangelickiej. Niestety nie wiadomo, gdzie je zawieszono, ponieważ potwierdzone informacje o wybudowaniu wieży kościelnej pochodzą dopiero z 1828 roku. Ówcześnie składki na wieżę były zbierane tak wśród katolików jak ewangelików oraz w okolicznych wioskach. W 1929 roku na wieży zamontowano zegar oraz powieszono dzwony: największy z XVIII wieku oraz trzy nowe w miejsce poprzednich, które zarekwirowano w czasie I wojny światowej.
Po II wojnie kościół został przejęty przez katolików, którzy na patronkę kościoła i parafii wybrali Matkę Bożą Częstochowską.
Opracował: Arseniusz Woźny
